2016

Renee Aben, op een geïmproviseerd dounsetje, samen met papa. Ik ben helemaal blij met mijn trouwe muziekmaatje !

Met een shekere langs de grote Zekoua bi Séraphin op een podium staan, is een overdonderende ervaring. Je voelt de energie, diepgang en intensie, en wordt meegezogen om je uiterste best te doen aan het geheel een zo’n goed mogelijke bijdrage te leveren. Dit is een (bescheiden) onderdeel van ons programma “Eufrika”

In samenwerking met andere disciplines kunnen wij ook langer lopende projecten verzorgen. Als voorbeeld hier het volledige eindresultaat (let wel: 23 minuten !) van een week hard werken met een groep van ongeveer 350 leerlingen !!  Dit was een samenwerking met (dans)kanjer Anita van Gils van dansschool Friends.

Iedereen had en kreeg een bijdrage. Van de allerkleinste tot de grootste en stoerste. Hetzij op het podium, hetzij in het veld. Met bewegen of met klank maken. Allemaal samen als één, was en is de boodschap.

Begin jaren 70.....De meeste mensen hadden nog gewoon een zwart wit TV, er waren twee Nederlandse zenders, stereo geluid was niet vanzelfsprekend, en video recorders waren er al helemaal nog niet. In die tijd mocht van de Franstalige Belgische TV, de Eindhovense Popgroep "Fanfare" al een half uur "live" op de televisie, met hun eigen(wijze) popmuziek,.... in kleur notabene ! De (inmiddels overleden) gitarist Hans Sanders, werd later bekend met zijn groep "Bots", min of meer voortgekomen uit deze "Fanfare"

Destijds speelden we veel op popfestivals en gerenommeerde plaatsen als De Effenaar, De Melkweg, Paradiso.....

Het mooie promotie materiaal wat de groep Hot House al in de zeventiger jaren had zou zelfs in deze tijd niet echt misstaan. En ook de muziek was en is eigenlijk tijdloos. Het heeft allemaal niet zo mogen zijn, helaas....

De filmpje is zeker ook bedoeld als eerbetoon aan de onvolprezen Eindhovense muziek pionier Broer Bogaart, zijn tijd op alle manieren ver vooruit. Dank Broer voor alles wat je voor mij, en vele andere, destijds al, betekent hebt !

In de jaren ’80 veel radio en televisie gewerkt. Uiteraard heeft dat beïnvloed waar ik nu ben uitgekomen. Vooral geleerd dat het een enorm machtig medium is, die mensen en zaken véél groter en interessanter kan laten lijken, dan ze in werkelijkheid zijn. En dat werkt ook de andere kant in, dus iets indien gewenst, véél slechter kan laten lijken. TV...een enorm vergrootglas voor de massa....

Maar natuurlijk ben ik toch zeker ook trots en blij dat ik dat toen allemaal intensief en van dichtbij heb mogen meemaken. Het heeft me zeker mede gevormd, en dus staat het hier even vermeld.

Ik heb erg lang zgn. schoolconcerten gedaan. Hier een audio opname van zo’n concert. Niet op de foto staat Peter van Spreuwel. Peter zorgde voor de techniek, praatte alles aan elkaar, zorgde dat we er veilig kwamen en ook weer thuis, en nog veel meer. Destijds al een rots in de branding, en nog steeds een van mijn beste vrienden.

Het verhaal hierlangs zal zeker niet voor iedereen zijn. Een erg lang, theoretisch verhaal, en je wil lekker trommelen. In eerste instantie bijt dat elkaar, dat snap ik.

Trommel je echter al wat langer, is het misschien je tijd en aandacht wél waard. Maak het beeld van de film wat groter, of zet het zelfs Full Screen, en geef het dan eens een kans. Meer en beter inzicht in “what in the world is going on”, vergroot op termijn zeker je eigen speelplezier, en je vermogen om zélf, iets te gaan creëren.

Dit zeer mooie, diepe, muzikale moment beschouw ik als een groot kado van Willem Hendrikse (en Andrea natuurlijk!) aan mij, en mijn familie en goede vrienden die ter plekke waren. Dank Willem ! We prijzen ons hier in Percussieschool "Bracumba" werkelijk rijk met al die bijzondere en talentvolle mensen die hun weg naar ons weten te vinden en er voor zorgen dat de meest speciale momenten hier mogen plaatsvinden. Absoluut een groot voorrecht.

De link naar alle liedjes die Willem bij ons opnam is:

http://www.youtube.com/playlist?list=PLflRmdQ10ic-F-rxJuFBIjAhuukTGH0A5

Musiceren met Miriam Snoek was en is altijd magisch. Bij deze uitvoering van Joni Mitchel's "Dreamland" bij de opening van het schooljaar 1982 op het Conservatorium in Amsterdam was er (weer eens) een hele bijzondere energie in de lucht. En dat deelden we met ons toch eigenlijk best wel bijzondere publiek van studenten en leraren van Het Sweelinck Conservatorium. Eén van de vele mooie muzikale momenten die ik mocht delen met Miriam Snoek, en in dit geval ook samen met Hein Offermans.

Slechts een aantal van de bijzonder mooie deelnemers aan deze sfeervolle percussie ontmoeting. Links onder; negentig jaar, met de hoed die ze nog had van haar moeder, speciaal opgezet voor deze gelegenheid. De ander met mond harmonica, koester ik wel héél bijzonder.

We vonden elkaar helemaal in de muziek. Tempo, volume,soort liedje en soort ritme, en begin en einde. Samen als één, alsof we al jaren samenspeelden. Naadloos

Sietske kwam bij ons haar achtste verjaardag vieren. Heeft ze op het einde van een gezellige middag leuke kado’s voor óns bij....Een mooie zelfgemaakte ketting voor Angelique, en een wel heel speciaal “bedank” kaartje voor mij, en zelfgemaakt lekkers voor iedereen.

Het was haar verjaardags feestje, en ik voel me verwend.

Heel speciaal ! Dank je wel Sietske.

Het filmpje van die middag vind je hier.

Een oude, maar héél fijne stoel, in een beetje rommelige omgeving van oude én nieuwe computer apparatuur, met binnen hand bereik veel drum en percussie instrumenten.

En de foto een beetje “verziekt” met de iPad....

Ik denk dat dit plaatje heel aardig weer geeft wat er in mijn hersens te vinden zou zijn, mocht iemand daar eens een kijkje in nemen.

Met Renee twee uur gewerkt op een BSO. Het zal vaderlijke blindheid zijn, maar ze gaf me het gevoel, alsof ik met een zeer ervaren, volwassen, muziek partner aan het samen werken was. Naadloos samen als één trommelen, zingen, poppenspelen, een beetje acteren.... Zowel de allerkleinste als de wat grotere vonden het prachtig. En papa ( en mama) ook !

Eigenlijk lag/ligt het hier een paar weken stil, dit was invallen voor iemand anders. Maar zo vind ik dat zelfs met dertig graden plus, niet erg....(Het was nota bene de warmste dag van 2013 !)

Soundcloud gebruik ik vooralsnog vnl. als digitaal archief. Voor wie het leuk vind wat in het (mijn) audio verleden rond te snuffelen. Om de zoveel tijd duikt hier in Percussieschool Bracumba weer wat op, en dat beland dan uiteindelijk op het archief op Soundcloud. A work in progress, so to speak.

De “oude” demo studio

Optreden op het Stratumseind op Vrouwendag. Vóór vnl. vrouwen en mét vrouwen (mijn eigen dochter en mijn vrouw....). Hoe bijzonder kan iets zijn. Dank Saskia Holtjer voor de foto’s.